Mijn Jeltingalaan
Ooit, lang gelee nestelde ik mij op die prachtige laan
jullie wachten op mij en stonden daar al lang te staan
Aan beide zijden statig in een rij
Neen, niet zomaar een straat,
eerder een sierlijke laan
Al die jaren hebben jullie alles gegeven
In de herfst je prachtige bruine blad
Dakgoten vol heb ik van jullie gehad
En altijd hoorde ik jullie ruis
Ja, je voelt je dan thuis.
Nu komt de onvermijdelijke dag
mijn geliefde laan krijgt een ander gezicht
voor jullie is dat zeker niet licht
Oh Jeltingalaan, oh prachtige eiken
Best somber dat je nu moet gaan wijken
Ik pink een traan als jullie gaan
Want ik weet dan ben je niet meer een laan
Zeker, er komen nieuwe bomen terug
Die plantten ze dan heel vlug
Maar bedenk, zij hebben nog even te gaan
Eer ze net zo trots en fier als jullie
overeind zullen staan.
2016 Jan van der Til
